- Op 31 augustus ging VLM (SHS Antwerp Aviation) , nadat de laatste maanden de nodige onheilspellende berichten ons al om de oren sloegen, in vereffening. De vele bestemmingen – probeersels van de directie? – slankten af tot een handvol chartervluchten en vaste verbindingen naar Zürich en London City. Het is onzeker of de curatoren een overnemer kunnen vinden voor de maatschappij die een doorstart maakte nadat ze in 2016 al eens overkop was gegaan. In deze nieuwsbrief verwijzen we nog even naar een impressie die Hangar Flying later dat jaar publiceerde als hulde aan VLM.

VG3002, een charter vanuit Warschau, uitgevoerd door Fokker 50 OO-VLS, zette op de middag van 2 september als laatste VLM-vlucht de wielen neer op de luchthaven van Antwerpen. 85 personeelsleden verliezen hun job. Marcel Buelens, CEO van EGIS, de uitbater van de luchthavens van Deurne en Oostende, betreurt uiteraard het verlies van VLM voor de luchthaven van Antwerpen maar beweert rekening gehouden te hebben met de kroniek van de aangekondigde dood. “Het faillissement van VLM zal geen onherroepelijke schade teweegbrengen aan de luchthaven”, dixit Buelens. Hoewel VLM verantwoordelijk was voor 45% van de aangeboden capaciteit op Deurne, vertegenwoordigde het slechts een beperkt deel van de omzet, die voornamelijk door TUI en Stobart Air (als onderaannemer van het Britse Flybe) gegenereerd wordt. Op 4 september kondigde Flybe aan de capaciteit tussen London Southend en Antwerpen op te voeren om het wegvallen van de VLM-verbinding met London City te compenseren.

Het ‘Brusselse’ VLM Airlines dat eerder dit jaar het AOC van Thomas Cook Airlines Belgium overnam en met twee Airbussen uit de A320-familie chartervluchten onderhoudt, is alvast geen kandidaat om de activiteiten van de ter ziele gegane naamgenoot over te nemen. Om verwarring tegen te gaan bij haar cliënteel verspreidde het een persbericht waarin CEO Harm J. Prins aankondigde dat er “geen enkele impact zal zijn op de vluchten die VLM Airlines NV dagelijks vanuit Brussel en Hannover uitvoert met zijn Airbus A320 en A321”. Prins was tot vorig jaar nog CEO van de Antwerpse tak van VLM (SHS Aviation) maar verliet het bedrijf. Aan het persbericht voegt hij nog toe: “Tussen beide aandeelhoudersgroepen bestaan geen onderlinge of gezamenlijke belangen.” Het Chinese kapitaal is ‘foetsjie’, de ambitie om op termijn naar Azië te vliegen blijft overeind. Ook een naamswijziging staat op het programma, maar is geen prioriteit.

Hoewel SHS Aviation begin van dit jaar grootse plannen had voor het ‘nieuwe’ VLM, lijkt het doek nu definitief over de Antwerpse luchtvaartmaatschappij gevallen te zijn. Het doet het debat over de regionale luchthaven van Antwerpen opnieuw oplaaien. Heeft het nog enig nut om een ‘internationaal’ vliegveld uit te baten op een half uurtje rijden van Brussels Airport? De oppositiepartijen menen alvast van niet en lieten in verschillende kranten verstaan dat ze geen toekomst meer zien in de luchthaven van Deurne. We moeten met lede ogen aanzien dat dat waar de Vlaamse regionale luchthavens maar niet in slagen onder de taalgrens wonderbaarlijk wel schijnt te lukken. Is VLM een jammerlijk voorbeeld, geplaagd door bedenkelijke beslissingen en een gebrek aan visie of is er iets fundamenteel mis met het luchtvaartbeleid in Vlaanderen? Stof voor discussie is het alleszins…

- Die andere start-up, Air Belgium, lijkt het inderdaad wél voor de wind te gaan. De maatschappij van Niky Terzakis nam op 15 augustus een vierde A340 (OO-ABD, de voormalige OH-LQD van Finnair) in ontvangst. Wegens capaciteitsproblemen op Charleroi werd het toestel afgeleverd via de luchthaven van Oostende en zette het enkele dagen later zijn reis door naar de thuisbasis. In de eerste week van september mocht Air Belgium trouwens invallen voor British Airways op de diensten van Heathrow naar Cairo wegens aanslepende problemen met de Rolls-Royce-motoren van de Britse Dreamlinervloot. Ook op de Air France-vluchten van CDG naar Lagos kon al meermaals een A340 van Air Belgium gespot worden.

Vier toestellen om één route (Charleroi – Hong Kong – Charleroi) uit te baten is net iets té genereus. Er worden dan ook drie nieuwe Chinese bestemmingen toegevoegd aan het routenetwerk: vanaf september zal Air Belgium Zhengzhou en Wuhan aanvliegen, in november komt Taiyuan erbij. Terzakis bekijkt ook of er op korte termijn een Aziatische partner kan gevonden worden om de klant connectiemogelijkheden binnen de regio aan te reiken.

- Meer nieuws uit Charleroi: de luchthaven krijgt er met Air Algerie een achtste scheduled carrier bij. Vanaf de start van het winterseizoen vliegt Air Algerie twee maal per week tussen Charleroi en hoofdstad Algiers met een Boeing 737-600. Volgens ontslagnemend CEO van Charleroi Airport Jean-Jacques Cloquet, die begin volgend jaar de overstap maakt naar Pairi Daiza als operationeel en commercieel directeur, treedt Air Algerie met de lijndienst in de sporen van Pegasus, de Turkse prijsvechter die vanuit Charleroi vluchten aanbiedt naar het Midden-Oosten via haar hub in Istanbul. De geplande route verbindt het aantrekkingsgebied van Wallonië en het noorden van Frankrijk via Algiers met Zwart-Afrika. Met het vertrek van Cloquet is de luchthaven van Charleroi op zoek naar een nieuwe topman, verdergaan op zijn elan zal geen makkelijke opdracht worden. Sinds zijn benoeming in 2010 zag Charleroi het jaarlijkse aantal passagiers gestaag groeien van 5,2 miljoen naar net geen 7,7 miljoen vorig jaar.

- Vanaf september staat België opnieuw aan het hoofd van de Baltic Air Policing-missie, een rotatiesysteem waarbij verschillende NAVO-landen de bescherming van het Baltische luchtruim voor hun rekening nemen. De Baltische staten, of andere landen van het bondgenootschap zonder een adequate luchtverdediging, kunnen hierbij beroep doen op lidstaten die wel over de nodige capaciteit beschikken. De luchtcomponent zal missies vliegen vanop de luchtmachtbasis van Šiauliai in Litouwen; de Belgische F-16-piloten worden bijgestaan door hun Duitse collega’s van Taktisches Luftwaffengeschwader 74 met de Eurofighter Typhoon die vanuit Ämari in Estland opereren. In maart 2004 was België het eerste NAVO-land dat voor de luchtverdediging van de Baltische staten garant stond. Vorig jaar schreef Tom een verhelderend artikel over dit type missies.

- Op 28 augustus was het 30 jaar geleden dat op de vliegbasis van Ramstein in Duitsland een airshow op de meest tragische manier tot een einde kwam. Tijdens het uitvoeren van een acrobatisch manoeuvre botsten drie Aermacchi MB.339’s van het Italiaanse Aerobatic squadron “Frecce Tricolore” in volle vlucht. Toestel 10 van Wing Commander Ivo Nutarelli kwam brandend neer in het publiek. Wat een namiddag vol vliegvermaak moest worden, eindigde met de dood van 3 piloten en 67 toeschouwers, honderden mensen raakten gewond. De ramp zorgde ervoor dat wereldwijd de te volgen procedures tijdens vliegshows drastisch veranderden en er geen aerobatics meer mogen plaatsvinden boven het publiek. Helaas vielen er negen jaar later op de airshow van Oostende bij een crash met een Jordaanse Extra 300 opnieuw dodelijke slachtoffers te betreuren. 1997 was de laatste keer dat dit jaarlijkse evenement in Oostende plaatsvond.

- De maand september staat steevast synoniem voor de start van het nieuwe schooljaar. Of de gemiddelde leerling hier al dan niet naar uitkijkt, laat ik gemakkelijkheidhalve even in het midden. Met de actie “Back TUI School” wil touroperator TUI onder de aandacht brengen dat niet elke jongere fortuinlijk genoeg is om naar school te kunnen gaan. Op 3 september, de eerste schooldag van het nieuwe jaar, nodigde de TUI Care Foundationhaar reizigers uit om een back to school-foto van hun kind(eren) te posten op de Facebook-pagina van TUI. Voor elke foto schenkt de organisatie één euro aan een jeugdproject.

Giovanni Verbeeck
Hangar Flying