Breaking: JMB neemt Phoenix motorzwever op in haar gamma

De cockpit van de Phoenix kan je naar believen uitrusten. Merk op dat het minder de bedoeling is om te reizen zoals de VL-3, maar wel om plezier te beleven in de lucht. Waar we in veel VL-3s beeldschermen zien, is de Phoenix dikwijls wat spaarzamer en traditioneler uitgerust.

Schoten, 1 maart 2024. Vandaag kondigde JMB Aircraft, de bouwer van ULM VL-3 en van de turboprop ‘Evo’ aan dat ze vanaf nu ook de Phoenix in haar gamma gaat opnemen. Hiervoor heeft de firma met Belgische roots alle activa overgenomen van de vorige bouwer, Pure-Flight. Lopende orders worden door hen afgewerkt.

De Phoenix is zoals de VL-3 een Tsjechische ultralight, maar gericht naar een andere markt dan het toestel waarmee de onderneming groot werd. Het is immers een motorzwever met vijftien meter spanwijdte. … of een reisvliegtuig van elf meter breed. Je kan immers de uiteinden van de lange vleugels in enkele minuten demonteren en er korte tippen op zetten. Je verliest dan wel enkele ‘punten’ in het glijgetal, maar wint in kruissnelheid. De vorige fabrikant geeft in dat geval zelfs 200km/h aan… zeer respectabel als je het mij vraagt. Ook het glijgetal ‘32’ met lange vleugels mag best gezien worden en belooft zeker de nodige fun op mooie dagen. Ter vergelijking: dit is ongeveer hetzelfde als een modern lestoestel, en beter dan de oudere met doek bespannen toestellen die je in vele clubs ziet.

Dat één persoon de tippen van de lange vleugels snel kan afnemen, helpt natuurlijk ook in het stallen van het toestel. Je hebt immers geen gigantisch brede hangar nodig om toch snel in de lucht te zijn.

De Phoenix is een elegante verschijning, de foto toont de elektrische versie. Merk op dat er geen luchtinlaat is vooraan. Dit laat een iets aerodynamischere vorm toe. JMB gaat voorlopig enkel de versie met de Rotax 912 ULS aanbieden, maar geeft wel aan sterk geïnteresseerd te zijn in de elektrische aandrijving.

De Phoenix heeft al een lange geschiedenis achter de rug. Het begon als een afgeleide van de Lambada, een andere ultralight motorzwever. Het model werd een tijd gebouwd door Phoenix Air, en die firma had heel wat plannen ermee. Er kwam een versie met intrekbaar landingsgestel, er was een versie met vleugels van zeventien meter in ontwikkeling, en er was zelfs een elektrische versie. Door de vele research, kwam die firma in de problemen met heel wat negatieve publiciteit tot gevolg. Bestellingen werden niet geleverd en de klanten waren hun geld kwijt. Zijn naam waardig, verrees de Phoenix uit zijn as onder de vleugels van firma Pure-Flight die het toestel de afgelopen paar jaar verkocht. Nu komt het dus in portfolio van JMB.

Wat de plannen zijn van JMB met de Phoenix valt nog te bekijken. Voorlopig richten ze zich op de Rotax 912ULS-versie, maar ze geven wel aan ‘sterk geïnteresseerd’ te zijn om in de toekomst de elektrische aandrijving verder te ontwikkelen. De e-versie, φnix genaamd, zou immers twee uur autonomie bieden, wat al wat meer is dan de Velis electro die ik eerder vloog. Het bedrijf zegt dat ze hun research eerst gaan focussen op de Evo-turboprop. Aangezien de ontwikkelingen in de elektrische aandrijving nog zeer snel gaan, omdat het al bij al toch een niche-product blijft en omdat de middelen van tijd en geld nu eenmaal beperkt zijn, denk ik dat dit een verstandige keuze is op lange termijn.

Ook de andere ontwikkelingen van de eerste eigenaar, zoals de versie met een intrekbaar landingsstel of met nóg langere vleugels, staan momenteel on hold. In de toekomst wordt dit niet uitgesloten, maar de plannen zijn niet concreet.

Iets waar de firma wél in gaat investeren is de paint scheme. JMB scoort hier al voor de VL-3 die je een unieke, persoonlijke, beschildering kan geven. Voor de Phoenix belooft de firma een mat-grijze variant alsook een glanzend zilveren.

Wat al dit moois uiteindelijk gaat kosten is nog niet gekend. In ieder geval rekent de firma op een commercieel succes, want de productiecapaciteit wordt opgedreven. Dit jaar worden er nog zes toestellen geleverd, volgend jaar worden dat er twaalf, en vanaf 2026 gaat JMB Aircraft twintig van deze motorzwevers per jaar bouwen! Ik kan alleen maar hopen dat dit het motorzweven ook in de vliegclubs gaat introduceren zodat meer mensen deze sport kunnen beoefenen zonder daarom een hele dag op het zweefvliegveld aanwezig te moeten zijn.

De cockpit van de Phoenix kan je naar believen uitrusten. Merk op dat het minder de bedoeling is om te reizen zoals de VL-3, maar wel om plezier te beleven in de lucht. Waar we in veel VL-3s beeldschermen zien, is de Phoenix dikwijls wat spaarzamer en traditioneler uitgerust.

Het grootste nadeel wat ik zie in dit toestel, is het gewicht. In België is het maximale gewicht van een dergelijke ultralight vastgelegd op 475 kilogram (de Phoenix heeft immers een reddingsparachute). Leeg weegt de Phoenix volgens de website van de Amerikaanse verdeler rond de 340 kg, wat maakt dat je slechts 135 kg overhoudt voor bemanning, bagage en brandstof. Nu is er al wel een hele tijd sprake van dat het maximale gewicht ook in België opgetrokken gaat worden naar 600 kg, maar dat is nog niet in wetteksten gegoten. Het blijft ook een mogelijkheid om het toestel – zoals vele andere ULMs die hier rondvliegen – in Frankrijk of Duitsland te registreren. Daar is er wél een hogere limiet.

In ieder geval is het een mooie ontwikkeling dat het model terechtkomt bij een solide onderneming die het alle kansen gaat kunnen geven. Als voormalig zweefvlieger kijk ik er in ieder geval naar uit om er eens een vlucht mee te maken! Wanneer dat het geval is, lees je hier het verslag!

Eén van de teasers op sociale media met al redelijk wat weggevers. (Foto JMB Aircraft)

Natuurlijk staat JMB ook dit jaar op de beurs AERO Friedrichshafen. Wil je de toestellen die ze aanbieden eens in real life zien, maar heb je geen zin om zelf te rijden, dan kan je misschien nog mee met de Vereniging Vlaamse MotorVliegclubs (VVMV). Zij organiseren een vlucht zodat je op één dag heen-en-weer bent. Meer informatie op de site van de VVMV (www.vvmv.be/)

Tekst en foto’s: Peter Snoeckx

Picture of Peter Snoeckx

Peter Snoeckx

is al meer dan dertig jaar actief in de lichte luchtvaart. Hij ging solo op z’n vijftiende in een Nederlands zweefvliegtuig. Ondertussen staan er meer dan 600 uur in z’n logboek, op zwevers, motorvliegtuigen (SE, ME, IFR), ULM’s en zelfs met parapente en paramotor. Peter was de initiatiefnemer van flyforfun.be, de site die sinds begin 2010 samenging met Hangar Flying.

Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren. Door verder te surfen, stemt u in met ons Privacy & Cookie beleid. Accepteren Lees meer

'Deze Accepteren Lees meer