Petit Prince in de Groenveldkazerne

Melsbroek, 8 maart 2011. Dankzij de samenwerking van Comopsair, het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis en de 15de Wing Luchttransport heeft de DC-3, die sedert 1992 aan de ketting lag op de luchthaven van Oostende-Brugge, een waardige thuis gevonden in de Groenveldkazerne in Melsbroek. Samen met leden en sympathisanten van het historisch centrum Dakota vzw stond Hangar Flying de ‘Petit Prince’ op te wachten.

Frans Van Humbeek
Foto’s: Paul Van Caesbroeck

  • Op 15 september 1943 werd de DC-3 (C-47A, c/n 10253) geleverd aan de United States Army Air Force (USAAF). Vanaf oktober 1943 deed het toestel in Noord-Afrika en Italië dienst bij het 8th Troup Carrier Squadron van de 12th Air Force. Op 1 april 1946 werd de Skytrain definitief geschrapt uit de militaire inventaris om in augustus 1949 aan een goed gevulde carrière in de burgerluchtvaart te beginnen, eerst bij het Sécretariat Général de l’Aviation Civile et Commerciale (SGACC), geregistreerd als F-BEIG. De DC-3 vloog vervolgens bij Bretagne Air Services (vanaf 1978) en Normandie Air Services (vanaf 1981). In 1982 werd het door Africatours gehuurd voor het volgen van de vierde Paris-Dakar. Het vliegtuig werd ‘Le Petit Prince’ gedoopt.Twee jaar later werd de DC-3 eigendom van Stella Bottaro, eigenares en piloot van de luchtvaartmaatschappij Stellair. Stella was toen eigenares van verschillende Dakota’s.

    Op 16 oktober 1989 verkocht Stellair de DC-3 aan Freddy Van Dyck, een oud-piloot van Sabena. De Luxemburgse maatschappij Legend-air werd opgericht voor de exploitatie van de DC-3. In het bestuur zaten naast de Sabenapiloot ook Christian Vandersleyen (Luxair), Jan Mante(Luxair) en Luc Mellaerts (Overseas National Airways). De ‘Petit Prince’ zagen we op 9 oktober 1989 aankomen op Brussels Airport. Iedereen had de mond vol over dit prachtige vliegtuig dat in de kleuren van Sabena zou gaan vliegen. Legend-Air moest een Belgische ‘Dutch Dakota Association’ worden. Het was een gedurfd project en de ondernemers van toen geloofden heel erg in de slaagkansen van hun vereniging. De vrienden van de Dakota hadden zelfs een eigen tijdschrift, het Legend-Air Magazine.

    Er moesten heel wat technische modificaties worden uitgevoerd. De Sabena Old Timers werden aangesproken om aan de Skytrain te sleutelen maar die samenwerking kwam niet uit de startblokken. De LX-DKT werd een tijdlang op Brussels Airport geparkeerd en op 28 februari 1990 tijdens een storm beschadigd. In juli 1990 vertrok het na een aantal herstellingen als LX-DKT naar Nantes voor een grondige revisie.

    In de tweede helft van 1990 was ‘Le Petit Prince’ o.a. actief vanop Antwerpen, Brussel en Oostende. Er werden ondermeer voor Volvo promotievluchten uitgevoerd. Deze foto van de DC-3 werd op 23 november 2004 in Oostende genomen.

  •  
  • In de nacht van 20 op 21 juli 1992 werd de LX-DKT in Oostende ernstig beschadigd toen het op de tarmac tegen de B707 Z-WKV van Seagreen terecht kwam. Er werd nog geprobeerd om de Dakota te herstellen maar al snel ontstonden er meningsverschillen over de herstelling en de betaling. Het toestel bleef verder ongebruikt gestockeerd staan in Oostende. Pas in 2009 kreeg de Dakota vzw groen licht om de DC-3 over te brengen naar Melsbroek. (Archief Frans Van Humbeek)

    Ostend 043_Vanaf maandag 28 februari 2011 werd de reeds gedeeltelijk ontmantelde Dakota verder uit mekaar genomen. Dakota vzw mocht rekenen op de hulp van de Aircraft Recovery van Beauvechain en de Genie. Een motor, zetels, e.d. werden al eerder overgebracht naar Melsbroek. Dakota vzw beschikt in Melsbroek over een tweede DC-3 -motor die echter niet van de LX-DKT afkomstig is maar perfect kan gebruikt worden voor de static restauratie. De ‘operatie DC-3’ werd voor Dakota gecoördineerd door ‘project officer’ Marc Philips. (Foto Axel Vermeesch)

  •  
  • Een handboek met daarin de procedure voor de demontage van een DC-3 was niet te vinden. Bij het uit elkaar halen van het vliegtuig werd zeer zorgvuldig gewerkt, dat was niet altijd makkelijk gezien de zilte zeelucht veel onderdelen had aangetast. De cockpitinstrumenten waren verdwenen. Het team van Dakota vzw kon rekenen op adviezen van een museum in Merville dat een DC-3 in Bosnië had gedemonteerd en overgebracht naar Frankrijk (www.the-snafu-special.com/.) (Foto Axel Vermeesch)

  •  
  • Heel wat helpende handen stonden op Melsbroek klaar om de Dakota te verwelkomen. Sgt Harald Van Puyenbroeck was een van hen, de ‘technicus grondmateriaal’ van 15 Wing zorgde ondermeer voor de verlichting van de site.

  •  
  • Op 8 maart om  01.50 uur reden vier grote trucks van de Avn Recovery via een zijingang de Groenveldkazerne van Melsbroek binnen. Het konvooi werd begeleid door MP’s van het E-detachement van Lobardsijde.

  •  
  • Ook piloot Jacques Vandemeulebroek (foto) en DC-3 mecanicien Marcel Bulckaan stonden de DC-3 op te wachten. Jacques vloog met de DC-3 bij Legend-Air en het weerzien op Melsbroek was dan ook emotioneel. Vandemeulebroek vloog voordien bij Pyramid Airlines voor Chevron met basis in Khartoum. Voor Moorman Air vloog hij opdrachten voor de oliesector in Scandinavië. In Melsbroek werkte Jacques voor Cessna.

  •  
  • Leden van het team dat zorgde voor de nachtelijke overbrenging van de Dakota:
    Vooraan: Jean Dries (Dakota), Carlo Pittoors (Dakota), Georges Bero (Dakota), Adj Philippe Looze (Avn Recovery Beauvechain).
    Achteraan: Jos Ackermans (Dakota), René Hoeben (Voorzitter Dakota), Adj Jan Adam (MCG), Adj Rudy Lemaire (11e Genie Bataljon), Adj Chef Johan Moors (coördinator Comopsair) en Axel Vermeesch (Dakota).

  •  
  • Alle onderdelen werden onmiddellijk na aankomst gelost op de binnenplaats van de Groenveldkazerne, op de Square Lt. Kol Dewit, nabij de Fairchild C-119G ‘OT-CAJ’ Flying Boxcar en de Percival P-66 Pembroke OT-ZAG. Pas tijdens de week van 14 maart werd begonnen met het terug samenstellen van het vliegtuig. Er zijn nog heel wat helpende handen nodig die willen sleutelen aan deze DC-3. Voor meer info: www.dakota15wing.be.

  •  
Frans Van Humbeek

Frans Van Humbeek

is hoofdredacteur van Hangar Flying. Hij is freelance luchtvaartjournalist en auteur van verschillende luchtvaartboeken. Frans probeert zowat alle facetten van de Belgische luchtvaart op te volgen, maar zijn passie gaat vooral uit naar het luchtvaarterfgoed en de geschiedenis van de Belgische vliegvelden. Binnen het redactieteam van Hangar Flying zorgt hij ook voor de updates van www.aviationheritage.eu.

Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren. Door verder te surfen, stemt u in met ons Privacy & Cookie beleid. Accepteren Lees meer

'Deze Accepteren Lees meer