Brookwood Military Cemetery

Het kerkhof van Brookwood is een van de grootste kerkhoven van West Europa. Het opende in 1854 en was toen al één van de grootste; er liggen ongeveer 250.000 personen begraven. Binnen het kerkhof is er een kleiner militair kerkhof dat door de Commonwealth War Graves Commission beheerd wordt en ook de American Battle Monuments Commission heeft er een deel van voor graven van Amerikaanse militairen. Er staan ook twee monumenten voor vermiste militairen van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.
Er liggen nog steeds een aantal niet Commonwealth oorlogsslachtoffers begraven, vooral Polen, Italianen en Duitsers maar ook Nederlanders van de Marineluchtvaartdienst en Belgische militairen van het landleger en de koopvaardij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er ook een aantal Belgische piloten begraven die in Groot Brittannië omkwamen tijdens hun opleiding of bij niet operationele vluchten. Allen werden na de oorlog overgebracht naar België en rusten nu ofwel op het Ereperk van de begraafplaats te Evere of op het kerkhof van hun woonplaats. Toch blijven er nog twee Belgische luchtmachtgraven over op Brookwood, weliswaar van niet-vliegend personeel.
Het eerste graf betreft Sergeant René Michaux, overleden op 8 januari 1944 en volgens de CWGC-databank van de Belgische Luchtmacht maar hij maakte deel uit van het Special Operations Executive (SOE). Hij was een passagier in Halifax LK743/NF-J van 138 Squadron die in de nacht van 7 op 8 januari 1944 opsteeg vanop RAF Tempsford. In hetzelfde vliegtuig zaten nog drie andere Belgische ‘special agents’: Sgt Hector Goffin, Sgt R. Hiersaux en Kapitein Henri Paul Verhaegen. Sgt Hiersaux overleefde de crash. Het vliegtuig was op weg naar een Belgische dropzone maar keerde terug wegens problemen met een motor. Bij het aanvliegen van de thuisbasis Tempsford op drie motoren raakte het enkele bomen en crashte te Tetworth Hill, Bedfordshire. Verhaegen was in 1942 betrokken bij de enige operatie op Belgische grondgebied (regio Neufchâteau) waarbij een Lysander iemand zou oppikken. De Duitsers kregen er lucht van en bijna liep het fout maar de piloot kon met een vliegtuig met 30 kogelgaten naar zijn basis terugkeren. De passagiers die hij moest meebrengen, Kapitein Jean Cassart en (toen nog) Sgt Verhaegen, bleven achter in België. Beiden werden gevangen genomen maar slaagden er in te ontsnappen en naar Groot Brittannië te ontkomen.
Het tweede graf betreft Pilot Officer Georges Strauss-Leemans, de Transport Officer van het RAF vliegveld Talbenny in Wales. Hij behaalde zijn vliegbrevet tijdens de Eerste Wereldoorlog maar was met zijn 49 jaar te oud om nog als piloot bij de RAF te mogen vliegen. Op Talbenny was o.a. het Tsjechische 311 Squadron gebaseerd. Deze eenheid was uitgerust met Wellingtons en had als missie het opsporen en aanvallen van duikboten. Op 18 oktober 1942 steeg Wellington T2564 op met bestemming Northolt. De voorbije dagen was het weer zo slecht geweest dat geen operationele vluchten konden uitgevoerd worden en ook die dag was het weer niet beter. Aan boord waren twee bemanningen, deze van P/O Frantisek Bulis en de bemanning van F/L Student die op Northolt een vergadering moest bijwonen. Ook enkele Tsjechische leden van het grondpersoneel kregen een lift om enkele verlofdagen in Londen door te brengen. En dus ook P/O Georges Strauss-Leemans. De vlucht verliep, ondanks het slechte weer, probleemloos want omstreeks 16.00 u zette de Wellington de landing te Northolt in. De laatste bocht bij de nadering werd blijkbaar veel te stijl genomen en het vliegtuig verloor daarop draagkracht en crashte. Het vliegtuig kwam neer op een braakliggend terrein waar op dat moment talrijke kinderen aan het spelen waren. 311 Squadron betaalde die dag een zware tol met 14 doden onder het vliegend en grondpersoneel. Ook P/O Strauss-Leemans werd dood uit het wrak gehaald terwijl op de grond twee vrouwen en vier kinderen om het leven kwamen.

Met bijzondere dank aan Dave Ruddlesden voor het maken van de foto’s.

Foto 1. Zicht naar zuidoosten over plot 26; Michaux’s graf uiterst rechts.

Foto 2. Grafsteen van Sgt Michaux.

Foto 3. Zicht naar het zuiden op het Belgisch gedenkteken.

Foto 4. RAF plots 20 en 21, zicht naar het zuiden naar de RAF Shelter met het graf van Strauss-Leemans, 5de in de rechtste rij.

Foto 5. Grafsteen van P/O Strauss-Leemans.

Foto 6. Zicht noordwest over plot 21 met het graf van Strauss-Leemans in het midden.

Foto 7. Hoofdingang van Brookwood vanaf de A324, zicht naar het oosten.

Info Steven Volckaerts (3 mei 2018):
Op het Belgische ereperk in Brookwood is ook Lt Raymond Van de Poel begraven. Van de Poel, geboren te Watermaal-Bosvoorde op 8 augustus 1915, was in dienst bij 350 Sqn en sneuvelde op 11 juli 1943 toen zijn Spitfire Vb EN860 tijdens de landing op RAF Ouston in botsing kwam met de Spitfire Vb BM399 van Sgt Marcel Grawels. Ook Grawels overleefde de botsing niet en rust op het ereperk in Evere.
Foto’s Steven Volckaerts, vanaf beeld 8.
Beelden: © Foto Dave Ruddlesden, 12/07/2016 | © Steven Volckaerts, 07/07/2017
Datum registratie:
20/08/2016
Eigenaar:
CWGC
Locatie:
Brookwood Military Cemetery
Adres:
Dawney Hill, Pirbright, Woking GU24 0JB, Verenigd Koninkrijk. Brookwood ligt op 48 km van Londen (neem de M3 tot Bagshot en daarna de A322). De hoofdingang van Brookwood Military Cemetery is op de A324 vanuit het dorp Pirbright. Het kerkhof ligt ten oosten van het bekende vliegveld Farnborough.
Lengtegraad:
0°38’42.9″W
Breedtegraad:
51°17’56.8″N

FEEDBACK

Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren. Door verder te surfen, stemt u in met ons Privacy & Cookie beleid. Accepteren Lees meer

'Deze Accepteren Lees meer