Dertig minuten van goud

201510_Mustang1_GB

De Mustang staat klaar voor vertrek, de cockpit nodigt ons uit in te stappen. (Foto: Guido Bouckaert)

Lichtervelde, 24 augustus 2015. “Ik ga meevliegen in een Mustang en ga daarbij WO2-aas Alden Rigby eren!” Meteen nadat ik dit gerucht verspreidde op de sociale media, kreeg ik heel wat naar mijn hoofd geslingerd, maar dat vond ik juist fijn. De fraaiste reactie was wel: “you lucky b*st*rd !!!, iconic plane, jealous.”

Het was alvast het wachten meer dan waard op het verlossend bericht uit Antwerpen met de melding: de Mustang staat voor je klaar. Die Mustang, dat is de PH-VDF, een TF-51D-25NA (44-72826) met de naam SCAT VII. Deze originele Mustang, die de Tweede Wereldoorlog overleefde, werd jarenlang gevlogen door de Amerikaanse ace Majoor Robin Olds (°1922/+2007). De laatste vlucht in het toestel maakte hij in 2005 op Oshkosh. Na vele omzwervingen belandde deze Mustang als PH-VDS in Nederland waarna de machine in Belgische handen kwam van “The Vintage Dream Factory”, een non-profit organisatie onder de hoede van The Aviation Factory en Abelag.

Deze originele Mustang die WO2 overleefde, werd jarenlang gevlogen door de Amerikaanse WO2 ace Majoor Robin Olds (°1922/+2007). (Foto: Fastaero.be)

Wat is de Mustang een enorm beest. Je ziet steeds maar mooie foto’s van die kist maar daardoor wordt de perceptie enigszins vertekend. Ik had moeite om mij te realiseren wat ‘n gigant deze fighter wel is. Maar zodra ik de Mustang in zijn hangar zag staan was daar meteen het WOW-gevoel. De kist moet ook met een tractor buiten worden gerold. Intussen krijg ik een stevige briefing opgelepeld, doen we wat papierwerk en trek ik zo’n woestijnkleurige vliegoverall aan. Er volgt een tweede briefing als ik bovenop de vleugel sta waar ik de parachute aangesp. Er wordt me stevig ingepeperd hoe die te gebruiken. Als passagier moet ik het eerst uit de kist met een duik voorwaarts. Gesnopen ?!

Om die vleugel te bereiken sta ik eerst op het wiel vooraan de vleugel, stap ik bovenop de schokdemper en hijs mezelf omhoog. Vandaar moet ik onder verdere begeleiding in het zitje achterin duiken, niet echt moeilijk.

De kist moet ook met een tractor buiten worden gerold. (Foto: Jan Vanhulle)

Hoe de radio communicatie te bedienen, begreep ik al uit de eerste briefing maar nu is het ernst. De helm op mij hoofd past mij perfect. Achterin heb ik ruimte zat. Bij de Spitfire is het zeldzame zitje achterin gevat in een extra tweede bubble: spuuglelijk. Hier loopt de canopy als een druppel achteruit, dicht getrokken door de piloot vooraan door middel van een draaiwiel. De bijna 1.500 paarden worden gewekt en in draf gedwongen. De gigantische vierbladige schroef zal geheel de vlucht als een doorzichtige schijf te zien zijn. In deze duivel, die benzine slikt als geen ander, mogen we bij het opstijgen voorgaan en daar gaan we dan, het staartwiel eerst, even snelheid oppikken en dan hop, omhoog aan een brave 1.500 voet per minuut. Wat ’n zicht en wat ’n gevoel. Piloot Fréderic Vormezeele gaat al meteen in op mijn vraag en voor ik het weet draaien we een victory roll. Ik ben daar dol op. Als hommage aan de geallieerde piloten die in WO2 voor onze vrijheid hun leven op het spel zetten, kan dit tellen. We duiken neer op het vliegveld van Brasschaat (EBBT) waar een Open Deur aan de gang is. We flitsen zo verduveld snel over het vliegplein dat geen fotograaf er in slaagt ons in beeld te krijgen. We doen het nog een keer. Wat ’n zicht moet dat bieden aan de toeschouwers op de grond. Ik ben één en al vliegtuig.

Wat ’n zicht moet dat bieden aan de toeschouwers op de grond. (Foto: Serge Boussemaere)

Het gaat omhoog en daar volgt weer een victory roll: naar links en we doen het nog ’n keer naar rechts. OMG! Ik krijg nu het heft zelf in handen. Bochtje links, bochtje rechts, … Mijn ander leven als privé-vlieger vergaat in het niet. Een grotere wendbaarheid dan in deze Mustang is niet te vinden. Ik kan niets beter bedenken dan het liedje te neuriën van heaven, I’am in heaven, … Dan gaat het richting Antwerpen (EBAW) waar een prettige landing volgt op de harde baan en de Mustang weer op stal wordt gezet voor een volgende gegadigde. Ben jij dat, beste lezer? Heus, dit is een absolute aanrader en slechts one phonecall away: 03 239 6000.

Heus, dit is een absolute aanrader en slechts one phonecall away: 03 239 6000. (Foto: Fastaero.be) 

De maandag erop was een testvlieger aan de slag op Kortrijk (EBKT). De Noor, die werkzaam is als NAVO-piloot in het F-35 programma en geschoold in de US Navy Test Pilot School in Patuxent River vliegt werkelijk alles en in zijn vrije tijd ook Mustang. Hij zei: “ook voor mij is er geen vliegtuig héérlijker om vliegen dan de P-51”. Blij dat ik dit voortaan mee kan beamen.

Ook voor deze bewonderaars is er geen héérlijker vliegtuig dan de P-51. (Foto: Jan Vanhulle)

Guido Bouckaert

Guido Bouckaert

Guido Bouckaert

Guido, een uitdovende PPL die voor reportages mee vloog in +120 vliegtuigen en in acht types vloog als PIC, is de jongste nestor onder de Vlaamse verslaggevers over luchtvaart. Zijn teksten worden wereldwijd geplaatst in gedrukte en digitale media. Guido maakte vroeger deel uit van de redactieraad, vandaag pent hij als gastauteur.

Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren. Door verder te surfen, stemt u in met ons Privacy & Cookie beleid. Accepteren Lees meer

'Deze Accepteren Lees meer