De Vickers Wellington Mk.IC R3157 maakte deel uit van de vloot van 124 vliegtuigen die werden uitgezonden om Duitse spoorwegdoelen aan te vallen in de nacht van 21 op 22 mei 1940. Vijf vliegtuigen gingen verloren, waaronder één van 75 (New Zealand) Squadron RAF.
Om 21.20 uur was de Wellington opgestegen op RAF Feltwell (Norfolk, UK). Het toestel werd door Flak geraakt bij de nadering van het doel. Het kwam neer in een veld in Kain, aan de oevers van de Schelde. Beide piloten werden gedood, maar de andere drie bemanningsleden overleefden en werden gevangen genomen.
Captain F/L John Noel Collins, 23 jaar, RNZAF, (†)
Het lichaam van captain F/L John Collins zou toen niet gevonden zijn en hij wordt herdacht op het Runnymede Memorial.
Volgens een bericht van de dienst communicatie en protocol van Tournai (2 juni 2025) hebben plaatselijke historici in samenwerking met de familie na veel onderzoek vastgesteld dat John Collins begraven ligt op de begraafplaats van Foyennes als ‘Onbekende vliegenier’. De Commonwealth War Grave Commission werd hiervan op de hoogte gesteld. F/L Collins was de eerste piloot van de RNZAF die zijn leven verloor terwijl hij overzee diende.
Copilot P/O Francis Albert Gabriel Joseph De Labouchere-Sparling, 20 jaar, (†). Hij kreeg een graf in Kain (zie databank.)
Observer-Navigator Sgt George Thorpe (PoW, Stalag Luft 3)
Wireless Operator-Air Gunner Aircraftman 1st Class John Stanley Brooks (PoW, Stalag 357)
Rear Gunner P/O Leonard Phillip Redcliff Hockey (PoW, Stalag Luft 3)
Op woensdag 21 mei 2025 ontving het gemeentebestuur van Tournai de Britse afstammelingen van de piloten John Collins en Francis de Labouchere-Sparling voor de onthulling van het monument met de namen van deze twee helden. De prachtige ceremonie vond plaats in aanwezigheid van vele schoolkinderen van de ‘École communale les Apicoliers in Kain.’
De piloot, John Collins, was tot het laatste moment aan het stuur van zijn vliegtuig blijven zitten om de bemanning te laten evacueren. Zijn copiloot, Francis ‘Frank’ de Labouchere-Sparling, raakte vermoedelijk dodelijk gewond door Duits vuur toen hij afdaalde per parachute. De drie overige bemanningsleden die het toestel met hun parachute konden verlaten kwamen in krijgsgevangenschap terecht.
Heidi Domeisen, het nichtje van de copiloot, wiens familie sinds het einde van de oorlog in de Verenigde Staten woont, komt elk jaar naar België om een ‘pelgrimstocht’ te maken naar het kerkhof van Kain en naar de plaats van de crash. Zo ontstond het idee om samen met de stad Tournai haar grootvader en Captain F/L John Collins te eren met een monument.
Het monument werd ontworpen door een architect van het studiebureau van de stad Doornik. Hij hield duidelijk rekening met de wensen van Heidi Domeisen. Het monument stelt het verticale staartvlak van het vliegtuig voor dat oprijst uit de grond, in de kleuren van de RAF. Het werd vervaardigd door de afdeling Smederij van de stad en vervolgens ingekleurd door de schilders. De gravure werd uitgevoerd door de steenhouwer van de stad. De omgeving van het monument wordt onderhouden door de technische dienst van Kain.
Bronnen
https://asn.flightsafety.org/wikibase/89843
www.tournai.be/actualites/kain-en-memoire-de-deux-aviateurs-et-heros-anglais
RAF Bomber Command Losses, 1939-1940, W.R. Chorley, Midland Counties Publications, Earl Shilton, 1992
Steven Volckaerts
Dienst Communicatie en Protocol Tournai
